منم اون ابر گرفته که از عشق چیزی نمیدونه

زندگی رویای غریبی است.امدن و سوختن و رفتن

خوش به حال انان که هیچ نمیفهمند. وقتی اون رفت درختامون برگ نداشت.

اسمونمون پر بود از صدای غم اون رفت و با رفتنش غم قدیمی ما سر باز کرد. تا

کجا باید رفت.برای رفتن اومدیم پس چرا اومدیم .اونی غریب و تنها رفت شاید اگر

کسی نمشناختش ولی برای ما عزیز بود . رویای نیمه تمام من پرواز کی مرا

درمیابی دلم هوای دیاری رو کرده که یاران اشنا و غریبه اونجا منتظر من شاید فقط

کاش شاید باشند.این چرخ گردون گر این دو روز با ما نگشت خدایا الهی به حق

لطفت که ما گوشه ای از اون رو هم نمشناسیم ببخششون اونایی رو که رفتند که

گناه ما هر چه قدر باشه کمتر از مهربانی و بخشش توست.تو مرا دریاب ای حضرت

عشق که جزء تو بیراهه است وبس.درود به روان انهایی که عاشقانه در راه وطن

رفتنند و شاد باشند عاشقان ایرانو الهی ببخش و بیامرز و قرق نور کن جوانانی رو

که به هر علت زودتر رفتند و به حق لطفت قسمت میدهم دریاب انانی که با دنیای

ارزوهایشان تنها و غریب در وطن خود ممیرند با چشمانی که بقض الود کارهای

خوب نکرده و کارهای بد انجام داده و ارزوهای نیمه تمام است

خدا نور اسمانها و زمین است داستان نورش به مشکوتی ماند که در ان روشن

چراغی باشد و ان چراغ در میان شیشه ای که تلالو ان گویی ستاره ایست درخشان و

روشن از درخت مبارک زیتون که با انکه شرقی و غربی نیست شرق غرب جهان بدان

فروزانست و بی انکه اتشی زیت ان را برافروزد خود به خود جهانی را روشنی بخشد

که پرتو ان نور حقیقت بر روی نور معرفت قرار گرفته و خدا هر که را خواهد به نور

خود هدایت کند و این مثلها را خدا برای مردم می زند و خدا به همه امور داناست

سوره نور ایه35

border="0" alt="Free Image Hosting at www.TurboImageHost.com" />